wybierz datę
Październik
Wt
01
Śr
02
Cz
03
Pt
04
So
05
Nd
06
Pn
07
Wt
08
Śr
09
Cz
10
Pt
11
So
12
Nd
13
Pn
14
Wt
15
Śr
16
Cz
17
Pt
18
So
19
Nd
20
Pn
21
Wt
22
Śr
23
Cz
24
Pt
25
So
26
Nd
27
Pn
28
Wt
29
Śr
30
Cz
31
zobacz wszystko

Repertuar:

Brak wydarzeń w wybranym dniu
piątek, 25 października 2024
Anioły w Ameryce, czyli demony w Polsce


Punktem wyjścia do spektaklu jest znany wszystkim dramat pt. „Anioły w Ameryce”. Jest on jednak jedynie inspiracją, która popchnęła twórców do stworzenia opowieści dziejącej się tu i teraz, w Polsce XXI wieku.

„Anioły w Ameryce, czyli demony w Polsce” to teatr dokumentalny. Autor scenariusza Michał Telega zaprosił do zespołu ludzi na różnych etapach swej artystycznej drogi, głównie takich, którzy dopiero ją rozpoczynają. Mierzą się z codziennością miejsc, z których pochodzą, w których dorastali, i z których wyjechali w poszukiwaniu marzeń. Scenariusz Telegi został oparty na wielu godzinach rozmów z nimi, między nimi, naszych rozmów, które stały się konfrontacjami przeżyć i doświadczeń, pełnymi emocji, które potrafią zarówno rozwalać, jak i relaksować.

Osobiste doświadczenia artystów wepchnięte w anielską strukturę to historie ukrywania się, wychodzenia z szafy, mniej i bardziej efektownych coming outów, historie osobiste i współczesne. Udokumentowane zostały nasze historie, ale przejrzeć się może w nich każdy, również Ty! Bo przecież każdy ma coś do ukrycia, z czym boi się wyjść z szafy do społeczeństwa.

autor: Michał Telega
reżyseria: Michał Telega
muzyka: Piotr Korzeniak
choreografia: Piotr Mateusz Wach
instalacja performatywna „Paradiso Bricks”: Krzysztof Marchlak
obsada: Wojciech Kałuża, Monika Kufel, Michał Nowicki, Marek Szajnar / Alex Spisak, Łukasz Szleszyński, Dawid Tas / Alan Al-Murtatha, Hubert Woliński

Data premiery: 7 maja 2022
Czas trwania: 90 minut

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

90''
piątek, 25 października 2024
godz. 19:00
sobota, 26 października 2024
Anioły w Ameryce, czyli demony w Polsce


Punktem wyjścia do spektaklu jest znany wszystkim dramat pt. „Anioły w Ameryce”. Jest on jednak jedynie inspiracją, która popchnęła twórców do stworzenia opowieści dziejącej się tu i teraz, w Polsce XXI wieku.

„Anioły w Ameryce, czyli demony w Polsce” to teatr dokumentalny. Autor scenariusza Michał Telega zaprosił do zespołu ludzi na różnych etapach swej artystycznej drogi, głównie takich, którzy dopiero ją rozpoczynają. Mierzą się z codziennością miejsc, z których pochodzą, w których dorastali, i z których wyjechali w poszukiwaniu marzeń. Scenariusz Telegi został oparty na wielu godzinach rozmów z nimi, między nimi, naszych rozmów, które stały się konfrontacjami przeżyć i doświadczeń, pełnymi emocji, które potrafią zarówno rozwalać, jak i relaksować.

Osobiste doświadczenia artystów wepchnięte w anielską strukturę to historie ukrywania się, wychodzenia z szafy, mniej i bardziej efektownych coming outów, historie osobiste i współczesne. Udokumentowane zostały nasze historie, ale przejrzeć się może w nich każdy, również Ty! Bo przecież każdy ma coś do ukrycia, z czym boi się wyjść z szafy do społeczeństwa.

autor: Michał Telega
reżyseria: Michał Telega
muzyka: Piotr Korzeniak
choreografia: Piotr Mateusz Wach
instalacja performatywna „Paradiso Bricks”: Krzysztof Marchlak
obsada: Wojciech Kałuża, Monika Kufel, Michał Nowicki, Marek Szajnar / Alex Spisak, Łukasz Szleszyński, Dawid Tas / Alan Al-Murtatha, Hubert Woliński

Data premiery: 7 maja 2022
Czas trwania: 90 minut

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

90''
sobota, 26 października 2024
godz. 19:00
niedziela, 27 października 2024
Anioły w Ameryce, czyli demony w Polsce


Punktem wyjścia do spektaklu jest znany wszystkim dramat pt. „Anioły w Ameryce”. Jest on jednak jedynie inspiracją, która popchnęła twórców do stworzenia opowieści dziejącej się tu i teraz, w Polsce XXI wieku.

„Anioły w Ameryce, czyli demony w Polsce” to teatr dokumentalny. Autor scenariusza Michał Telega zaprosił do zespołu ludzi na różnych etapach swej artystycznej drogi, głównie takich, którzy dopiero ją rozpoczynają. Mierzą się z codziennością miejsc, z których pochodzą, w których dorastali, i z których wyjechali w poszukiwaniu marzeń. Scenariusz Telegi został oparty na wielu godzinach rozmów z nimi, między nimi, naszych rozmów, które stały się konfrontacjami przeżyć i doświadczeń, pełnymi emocji, które potrafią zarówno rozwalać, jak i relaksować.

Osobiste doświadczenia artystów wepchnięte w anielską strukturę to historie ukrywania się, wychodzenia z szafy, mniej i bardziej efektownych coming outów, historie osobiste i współczesne. Udokumentowane zostały nasze historie, ale przejrzeć się może w nich każdy, również Ty! Bo przecież każdy ma coś do ukrycia, z czym boi się wyjść z szafy do społeczeństwa.

autor: Michał Telega
reżyseria: Michał Telega
muzyka: Piotr Korzeniak
choreografia: Piotr Mateusz Wach
instalacja performatywna „Paradiso Bricks”: Krzysztof Marchlak
obsada: Wojciech Kałuża, Monika Kufel, Michał Nowicki, Marek Szajnar / Alex Spisak, Łukasz Szleszyński, Dawid Tas / Alan Al-Murtatha, Hubert Woliński

Data premiery: 7 maja 2022
Czas trwania: 90 minut

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

90''
niedziela, 27 października 2024
godz. 19:00
sobota, 2 listopada 2024
Dziady

Co to będzie?! Na rozpoczęcie ciemnej pory, przenieśmy się do świata wierzeń naszych słowiańskich przodków! Udowodnimy, że najsłynniejszy polski horror – „Dziady” A. Mickiewicza – to pełnokrwista literatura, do której chce się powracać. Okazją jest koncert a właściwie spektakl muzyczny ze scenografią i kostiumami. Spektakl pełen niesamowitości, niepokoju, w którym dusze umarłych błąkają się między żywymi.

Śpiewają: Iwona Karcz – Wojnarowska (zwyciężczyni nagrody dla najlepszej wokalistki 30. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Folkowej “Mikołajki Folkowe”), Ewa Trzepióra, Natalia Kunikowska, Agnieszka Madalska i inn..
Zespół: Jakub Zielina, Oskar Czechowicz, Piotr Wojnarowski i inn.
Reżyseria i muzyka: Jakub Zielina

O autorze: multiinstrumentalista, założyciel projektu Żmij, z którym koncertował ostatnią dekadę w kraju i za granicą, twórca muzyki teatralnej, widowisk muzycznych i popularnych baśni umieszczonych w serwisie Youtube, przez wiele lat prowadzący popularny jam session Folksession w Barakah, zwycięzca ogólnopolskich festiwali (min. FAMA w Świnoujściu).


120''
sobota, 2 listopada 2024
godz. 19:00
wtorek, 5 listopada 2024
Psy ras drobnych

Spektakl dyplomowy w koprodukcji z AST.

Wychodząc od książki Olgi Hund, twórczynie spektaklu badają instytucjonalne mechanizmy opresji wobec kobiet, a także społeczny konstrukt mitu choroby psychicznej oraz sposób jego funkcjonowania w kulturze. Opisywana przez Hund heterotopiczna przestrzeń szpitala i zasady jego funkcjonowania skupiają jak w soczewce wszystkie absurdy związane z koniecznością partycypacji w społecznie usankcjonowanych rytuałach i warunkach, które należy spełnić, aby zostać uznanym za „osobę normalną”. Szpital funkcjonuje tu nie jako miejsce rekonwalescencji, ale jako schronisko, w którym przechowywane są jednostki, które nie potrafią odnaleźć się w rzeczywistości późnego kapitalizmu.

Spektakl stanowi również próbę demitologizacji doświadczenia choroby w jego romantycznej, popkulturowej odsłonie. „Psy ras drobnych” to teatralny coming out i terapia grupowa w jednym. Świadectwo doświadczenia choroby, wyznanie dotyczące realiów hospitalizacji i wyzwanie rzucone widzowi. Oddział damski szpitala w krakowskim Kobierzynie staje się symboliczną anty-arką, mitycznym statkiem szaleńców, na którego pokładzie bohaterki spektaklu wyruszają w podróż egzystencjalną, próbując nadać sens doświadczeniu choroby i odpowiedzieć na pytanie, czym właściwie jest owa upragniona „normalność”.

autor: Olga Hund
reżyseria: Adrianna Alksnin
muzyka: Filip Franczak
scenografia: Adrianna Alksnin
obsada: Kamila Janik, Karolina Kuklińska, Marianna Linde

data premiery online: 20 listopada 2020
data premiery stacjonarnej: 11 czerwca 2021
czas trwania: 70 minut

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.


70''
wtorek, 5 listopada 2024
godz. 19:00
piątek, 8 listopada 2024
Dzieci z dworca ZOO – godz. 19:00

„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.

Świat może być dobry, tak mówią, tak jest nauczane. Do świata trzeba się przystosować, grać według jego reguł. To też częste. Jednak nie wszyscy potrafią. Nie każdy jest w stanie się przystosować, nie każdy potrafi znaleźć jakąkolwiek nić porozumienia ze światem, z ludźmi, z samym sobą. Nie wszyscy mają wystarczająco siły, nadziei. Niektórzy wszystko widzą poprzez ciemne okulary. Takie są dzieci z dworca ZOO. Pragną uciec, pragną bliskości, światła, co często sprawia, że parzą się albo płoną. Świat może być dobry. Kiedy się dobrze przyćpa.

autor: Christiane F. / tłumaczenie: Ryszard Turczyn
reżyseria: Sebastian Oberc
dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
muzyka: Adrian Konarski
aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
choreografia: Iwona Olszowska,
kostiumy: Monika Kufel
reżyseria świateł: Michał Nowicki
obsada: Maciej Charyton / Maksymilian Piotrowski, Roman Gancarczyk / Sebastian Oberc, Monika Kufel, Paulina Michta / Matylda Sawicka, Michał Nowicki, Agata Pośnik / Alina Szczegielniak, Michał Przestrzelski / Daniel Namiotko, Dominik Stroka / Sebastian Oberc, Mikołaj Śmierzchalski / Kacper Kujawa, Ewelina Walczak, Damian Wierzbicki / Filip Lipiecki

data premiery: 11 listopada 2017
czas trwania: 200 minut (w tym jedna przerwa)

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

200''
piątek, 8 listopada 2024
godz. 19:00
sobota, 9 listopada 2024
Dzieci z dworca ZOO – godz. 13:00

„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.

Świat może być dobry, tak mówią, tak jest nauczane. Do świata trzeba się przystosować, grać według jego reguł. To też częste. Jednak nie wszyscy potrafią. Nie każdy jest w stanie się przystosować, nie każdy potrafi znaleźć jakąkolwiek nić porozumienia ze światem, z ludźmi, z samym sobą. Nie wszyscy mają wystarczająco siły, nadziei. Niektórzy wszystko widzą poprzez ciemne okulary. Takie są dzieci z dworca ZOO. Pragną uciec, pragną bliskości, światła, co często sprawia, że parzą się albo płoną. Świat może być dobry. Kiedy się dobrze przyćpa.

autor: Christiane F. / tłumaczenie: Ryszard Turczyn
reżyseria: Sebastian Oberc
dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
muzyka: Adrian Konarski
aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
choreografia: Iwona Olszowska,
kostiumy: Monika Kufel
reżyseria świateł: Michał Nowicki
obsada: Maciej Charyton / Maksymilian Piotrowski, Roman Gancarczyk / Sebastian Oberc, Monika Kufel, Paulina Michta / Matylda Sawicka, Michał Nowicki, Agata Pośnik / Alina Szczegielniak, Michał Przestrzelski / Daniel Namiotko, Dominik Stroka / Sebastian Oberc, Mikołaj Śmierzchalski / Kacper Kujawa, Ewelina Walczak, Damian Wierzbicki / Filip Lipiecki

data premiery: 11 listopada 2017
czas trwania: 200 minut (w tym jedna przerwa)

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

200''
sobota, 9 listopada 2024
godz. 13:00
Dzieci z dworca ZOO – godz. 19:00

„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.

Świat może być dobry, tak mówią, tak jest nauczane. Do świata trzeba się przystosować, grać według jego reguł. To też częste. Jednak nie wszyscy potrafią. Nie każdy jest w stanie się przystosować, nie każdy potrafi znaleźć jakąkolwiek nić porozumienia ze światem, z ludźmi, z samym sobą. Nie wszyscy mają wystarczająco siły, nadziei. Niektórzy wszystko widzą poprzez ciemne okulary. Takie są dzieci z dworca ZOO. Pragną uciec, pragną bliskości, światła, co często sprawia, że parzą się albo płoną. Świat może być dobry. Kiedy się dobrze przyćpa.

autor: Christiane F. / tłumaczenie: Ryszard Turczyn
reżyseria: Sebastian Oberc
dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
muzyka: Adrian Konarski
aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
choreografia: Iwona Olszowska,
kostiumy: Monika Kufel
reżyseria świateł: Michał Nowicki
obsada: Maciej Charyton / Maksymilian Piotrowski, Roman Gancarczyk / Sebastian Oberc, Monika Kufel, Paulina Michta / Matylda Sawicka, Michał Nowicki, Agata Pośnik / Alina Szczegielniak, Michał Przestrzelski / Daniel Namiotko, Dominik Stroka / Sebastian Oberc, Mikołaj Śmierzchalski / Kacper Kujawa, Ewelina Walczak, Damian Wierzbicki / Filip Lipiecki

data premiery: 11 listopada 2017
czas trwania: 200 minut (w tym jedna przerwa)

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

200''
sobota, 9 listopada 2024
godz. 19:00
niedziela, 10 listopada 2024
Dzieci z dworca ZOO – godz. 19:00

„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.

Świat może być dobry, tak mówią, tak jest nauczane. Do świata trzeba się przystosować, grać według jego reguł. To też częste. Jednak nie wszyscy potrafią. Nie każdy jest w stanie się przystosować, nie każdy potrafi znaleźć jakąkolwiek nić porozumienia ze światem, z ludźmi, z samym sobą. Nie wszyscy mają wystarczająco siły, nadziei. Niektórzy wszystko widzą poprzez ciemne okulary. Takie są dzieci z dworca ZOO. Pragną uciec, pragną bliskości, światła, co często sprawia, że parzą się albo płoną. Świat może być dobry. Kiedy się dobrze przyćpa.

autor: Christiane F. / tłumaczenie: Ryszard Turczyn
reżyseria: Sebastian Oberc
dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
muzyka: Adrian Konarski
aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
choreografia: Iwona Olszowska,
kostiumy: Monika Kufel
reżyseria świateł: Michał Nowicki
obsada: Maciej Charyton / Maksymilian Piotrowski, Roman Gancarczyk / Sebastian Oberc, Monika Kufel, Paulina Michta / Matylda Sawicka, Michał Nowicki, Agata Pośnik / Alina Szczegielniak, Michał Przestrzelski / Daniel Namiotko, Dominik Stroka / Sebastian Oberc, Mikołaj Śmierzchalski / Kacper Kujawa, Ewelina Walczak, Damian Wierzbicki / Filip Lipiecki

data premiery: 11 listopada 2017
czas trwania: 200 minut (w tym jedna przerwa)

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

200''
niedziela, 10 listopada 2024
godz. 19:00
sobota, 16 listopada 2024
Box Anima

Założone w 2015 roku progrockowe trio akustyczne z Krakowa, czerpie inspirację z alt-, folk- i art-rocka, trip-hopu, czy progresywnego metalu. Łamią stereotypy akustycznego grania.

Box Anima to:

Natalia Orkisz – śpiew, wiolonczela
Wiktor Machowski – cajon, perkusja
Tomasz Idziak – gitara akustyczna, śpiew

Zespół został nagrodzony drugim miejscem na Studenckim Festiwalu Piosenki oraz zwyciężył Festiwal Synestezje 2019 w Krakowie. W tym samym roku zakończyli pracę nad EP „Niepokój” w studiu Psychosound, której premiera odbyła się w krakowskim klubie Zaścianek. Płytę promowały single „Kły”, „Matka” i „Mogę się jeszcze mylić”.  Wobec pandemii ograniczającej ich plany trasy promocyjnej, postanowili skupić się na następnej płycie, której nagranie rozpoczęli w krakowskim studiu Kotłownia. Powstał nowy materiał, skupiony wokół tematów społecznych, gotowy by stworzyć słodko-gorzkie, wzmocnione elektroniką LP, z którego ukazały się już single „Call His Name” i “Brzmi obco”, ostatni wraz z teledyskiem. Stali bywalcy festiwalu Grajdół, zagrali ponad 50 koncertów w całej Polsce i w Czechach. Występowali na jednej scenie z zespołami takimi jak Kirszenbaum, Chrust czy Żywiołak.


90''
sobota, 16 listopada 2024
godz. 19:00
niedziela, 17 listopada 2024
Jeszcze Polska nie zginęła

Zapraszamy do świętowania chwalebnego zjednoczenia Polskiej Rzeczypospolitej Żydowskiej!

“Jeszcze Polska nie zginęła” to satyryczna, futurystyczna wizja polskiej rzeczywistości, w której państwo Izrael zostało zniszczone, a trzy miliony izraelskich Żydów powróciło do Polski. W tej alternatywnej rzeczywistości polskim prezydentem jest słynny aktor Maciej Stuhr (w tej roli prawdziwy Maciej Stuhr), który sam podjął decyzję o przejściu na judaizm, inspirując 4 miliony nieżydowskich Polaków do pójścia w ich ślady i nawrócenia się. Polska, obecnie kraj liczący ponad 7 milionów Żydów, jest w przededniu głosowania w referendum, które zdecyduje, czy Polska stanie się nowym państwem żydowskim.

„Jeszcze Polska nie zginęła” to prowokacja badająca pokusy i niebezpieczeństwa nacjonalizmu. Napisana, wyreżyserowana i wykonywana przez polskich Żydów, Dorotę Abbe, urodzoną w Polsce i Michaela Rubenfelda, pochodzącego z Kanady, którzy w przedstawieniu grają wersje siebie samych. Publiczność, zgromadzona w teatrze jak na wiecu politycznym, jest postawiona przed wyborem, czy zagłosuje na świetlaną przyszłość w nowej Polsce, na świat równości dla wszystkich… Żydów.

reżyseria: Michael Rubenfeld, Dorota Abbe
scenariusz: Michael Rubenfeld, Dorota Abbe
muzyka: Marta Zalewska
scenografia i kostiumy: Monika Kufel
opieka reżyserska: Michał Nowicki
tłumaczenie tekstów piosenek na jidysz: Philip Schwartz
obsada: Dorota Abbe, Maja Polka, Michael Rubenfeld
producentka: Anna Roszczyk
udział w nagraniach: Małgorzata Łodej-Stachowiak, Andrzej Niemyt, Paweł Hadyński, Piotr Dąbrowski, Konrad Cichoń
gość specjalny (video): Maciej Stuhr
video: Łukasz Gajdek
produkcja: FestivALT
partnerzy: Teatr BARAKAH, Fundacja Na Marginesie

Spektakl jest realizowany w ramach projektu „Rescue Memory – Activism, Arts and Public Remembrance”, realizowanego przez FestivALT dzięki wsparciu Unii Europejskiej w ramach programu Citizens, Equality, Rights and Values (CERV).

Przedstawienie jest grane po polsku z angielskimi napisami.


90''
niedziela, 17 listopada 2024
godz. 17:00
piątek, 22 listopada 2024
The Awarians + support: 13 Palms

To piątka muzyków pod przewodnictwem Amerykanina Christophera B. Gray’a, którego styl i charyzma sprawiają, że koncerty na żywo za każdym razem stają się niepowtarzalnym performansem. Bezkompromisowy, porywający do tańca funk-rock-punk-alternative i melodyjne ballady to dwa bieguny, pomiędzy którymi oscyluje brzmienie zespołu. Warstwa tekstowa to ważny element ich muzyki – nie stronią od kiczu,
absurdu i trudnych tematów, a także od podkreślania swojego związku z Krakowem, w którym żyją i tworzą. Wizytówką zespołu jest niepowtarzalna atmosfera koncertów, podczas których publiczności trudno jest pozostać w bezruchu. Ich występ na żywo można opisać jako „ABSOLUTNIE WCIĄGAJĄCY!”

SKŁAD:
Christopher B. Gray – voc, lyrics,
Mikołaj Spendel – bass
Paweł Król – drums, voc
Sara Mikuła-Spendel – voc
Maciek Klima – guitar


90''
piątek, 22 listopada 2024
godz. 19:00
sobota, 23 listopada 2024
Inni ludzie

To opowieść o romansie Kamila, 32-letniego dresiarza, marzącego o karierze muzyka hip-hop i Iwony, przeżywającej kryzys małżeński, przedstawicielki wielkomiejskiej klasy średniej. Jest pretekstem do refleksji nad zanurzonym w pop kulturze, poetyckim i wulgarnym językiem, którym posługują się stworzone przez Masłowską postacie, uniemożliwiającym im nawiązanie autentycznych relacji.

Poszczególne języki pierwszo i drugoplanowych bohaterów tworzą wspólnie fascynującą, muzyczną fonosferę – aurę wielkiego miasta. Interesuje nas stworzona w ,,Innych ludziach” perspektywa, którą otworzyć można za pomocą następujących pytań: czy to my posługujemy się językiem, czy też język przejął kontrolę nad nami? Czy istnieje sfera niewerbalnego porozumienia i czy w jakikolwiek sposób może być ona uświadomiona i poddana refleksji? Na czym polega twórczość w dziedzinie języka?

autor: Dorota Masłowska
reżyseria: Maciej Gorczyński
muzyka: Piotr Korzeniak oraz zespół Cukry w składzie: Karolina Głogowska, Lena Witkowska, Agnieszka Kocińska
scenografia, kostiumy: Iwona Bandzarewicz
video: Iwona Bandzarewicz, Maciej Gorczyński, Michał Nowicki, Monika Kufel, Agnieszka Kocińska, Piotr Mateusz Wach, Wiktor Kozak, Piotr Koźmiński
choreografia: Piotr Mateusz Wach
obsada: Agnieszka Kocińska, Monika Kufel, Michał Nowicki, Lena Witkowska, Piotr Korzeniak, Piotr Mateusz Wach, Paweł Wolsztyński

data premiery: 10 lipca 2020
czas trwania: 90 minut

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

90''
sobota, 23 listopada 2024
godz. 19:00
Miód

MIÓD to krakowski zespół tworzony przez siostry Aleksandrę Luberdę i Alicję Stępniak.

Muzykę duetu wyróżniają niezwykłe harmonie wokalne, którym towarzyszy oszczędny akompaniament gitary i ukulele. W ich twórczości można usłyszeć inspiracje folkiem, bluesem, a także poezją śpiewaną z różnych stron świata. Fanom Joni Mitchell, Emmylou Harris czy Martyny Jakubowicz miodowe piosenki z pewnością przypadną do gustu.


90''
sobota, 23 listopada 2024
godz. 21:00
niedziela, 24 listopada 2024
Inni ludzie

To opowieść o romansie Kamila, 32-letniego dresiarza, marzącego o karierze muzyka hip-hop i Iwony, przeżywającej kryzys małżeński, przedstawicielki wielkomiejskiej klasy średniej. Jest pretekstem do refleksji nad zanurzonym w pop kulturze, poetyckim i wulgarnym językiem, którym posługują się stworzone przez Masłowską postacie, uniemożliwiającym im nawiązanie autentycznych relacji.

Poszczególne języki pierwszo i drugoplanowych bohaterów tworzą wspólnie fascynującą, muzyczną fonosferę – aurę wielkiego miasta. Interesuje nas stworzona w ,,Innych ludziach” perspektywa, którą otworzyć można za pomocą następujących pytań: czy to my posługujemy się językiem, czy też język przejął kontrolę nad nami? Czy istnieje sfera niewerbalnego porozumienia i czy w jakikolwiek sposób może być ona uświadomiona i poddana refleksji? Na czym polega twórczość w dziedzinie języka?

autor: Dorota Masłowska
reżyseria: Maciej Gorczyński
muzyka: Piotr Korzeniak oraz zespół Cukry w składzie: Karolina Głogowska, Lena Witkowska, Agnieszka Kocińska
scenografia, kostiumy: Iwona Bandzarewicz
video: Iwona Bandzarewicz, Maciej Gorczyński, Michał Nowicki, Monika Kufel, Agnieszka Kocińska, Piotr Mateusz Wach, Wiktor Kozak, Piotr Koźmiński
choreografia: Piotr Mateusz Wach
obsada: Agnieszka Kocińska, Monika Kufel, Michał Nowicki, Lena Witkowska, Piotr Korzeniak, Piotr Mateusz Wach, Paweł Wolsztyński

data premiery: 10 lipca 2020
czas trwania: 90 minut

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

90''
niedziela, 24 listopada 2024
godz. 19:00
sobota, 30 listopada 2024
Na początku była ciemność i zimne ognie – PRAPREMIERA

Spektakl-zdarzenie inspirowany twórczością Stanisława Lema, łączący p o r u s z o n e ciało, wizualizację i muzykę.

Na planetę Ziemię przybywają o n i – ci z kosmosu, z odległej galaktyki, z czeluści nieobjętej rozumem małostkowego Ziemianina. Patrzą na człowieka, obserwują, analizują jego gesty, słabości zdradzane przez mimowolne ruchy warg czy krtani, postawę ciała wobec innych i podczas nieprzespanych samotnych nocy. Ich obecność zmusza Ziemian do postawienia szeregu pytań i podjęcia daremnej próby zrozumienia tego, co niezrozumiałe.

Czy żyjemy w niekończącym się eksperymencie, który doprowadzi nasze ciało do karykaturalności? Czy ciało zawsze będzie podlegać politycznemu sporowi? Czy będą istnieć partie, które będą usuwać niepotrzebne narządy z ludzkiego ciała? Czy będzie można przywrócić człowieka rozbitego na atomy i ponownie go „złożyć”? Co z naturą? Czy będziemy tęsknić za niezmodyfikowaną cielesnością? Czy zatęsknimy za twarzą drugiej osoby?

Autor „Dzienników gwiazdowych” z niesamowitą przenikliwością zagląda w duszę człowieka. W swoich opowiadaniach przekracza granice ludzkiego pojmowania i stawia pytania o możliwość dialogu z tym, co jest dla nas radykalnie obce.

koncepcja: Martyna Dyląg, Jori Gerula, Ada Kazimierz, Anna Puzio
choreografia i wykonanie: Jori Gerula, Ada Kazimierz, Martyna Dyląg
konsultacje reżyserskie: Bartek Juszczak
wizualizacje, światło i scenografia: Kuba Kotynia
muzyka: Michał Smajdor
kostiumy: Joanna Zemanek

Data prapremiery: 30 listopada 2024
Czas trwania:

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.


0''
sobota, 30 listopada 2024
godz. 19:00
niedziela, 1 grudnia 2024
Na początku była ciemność i zimne ognie – PREMIERA

Spektakl-zdarzenie inspirowany twórczością Stanisława Lema, łączący p o r u s z o n e ciało, wizualizację i muzykę.

Na planetę Ziemię przybywają o n i – ci z kosmosu, z odległej galaktyki, z czeluści nieobjętej rozumem małostkowego Ziemianina. Patrzą na człowieka, obserwują, analizują jego gesty, słabości zdradzane przez mimowolne ruchy warg czy krtani, postawę ciała wobec innych i podczas nieprzespanych samotnych nocy. Ich obecność zmusza Ziemian do postawienia szeregu pytań i podjęcia daremnej próby zrozumienia tego, co niezrozumiałe.

Czy żyjemy w niekończącym się eksperymencie, który doprowadzi nasze ciało do karykaturalności? Czy ciało zawsze będzie podlegać politycznemu sporowi? Czy będą istnieć partie, które będą usuwać niepotrzebne narządy z ludzkiego ciała? Czy będzie można przywrócić człowieka rozbitego na atomy i ponownie go „złożyć”? Co z naturą? Czy będziemy tęsknić za niezmodyfikowaną cielesnością? Czy zatęsknimy za twarzą drugiej osoby?

Autor „Dzienników gwiazdowych” z niesamowitą przenikliwością zagląda w duszę człowieka. W swoich opowiadaniach przekracza granice ludzkiego pojmowania i stawia pytania o możliwość dialogu z tym, co jest dla nas radykalnie obce.

koncepcja: Martyna Dyląg, Jori Gerula, Ada Kazimierz, Anna Puzio
choreografia i wykonanie: Jori Gerula, Ada Kazimierz, Martyna Dyląg
konsultacje reżyserskie: Bartek Juszczak
wizualizacje, światło i scenografia: Kuba Kotynia
muzyka: Michał Smajdor
kostiumy: Joanna Zemanek

Data prapremiery: 30 listopada 2024
Czas trwania:

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.


0''
niedziela, 1 grudnia 2024
godz. 19:00
sobota, 7 grudnia 2024
Requiem dla snów

Czym jest nałóg? Albo kim jest nałóg? To pytanie zadaje nam reżyser spektaklu, Michał Nowicki, odnosząc się do realiów współczesnego świata. To dobrze znany nam świat kolorowych ekranów, pełnych pięknych zdjęć znajomych, telewizyjnych specjalistów od wszystkiego, dobrych rad i łatwego dostępu do wszelkich uśmierzających ból substancji. Świat, w którym nałóg można łatwo pomylić z potrzebą, a potrzebę drugiej osoby z nałogiem. 

W sztuce „Requiem dla snów” na podstawie dramatu Anieli Płudowskiej pt. „Głodni”, inspirowanego filmem Darrena Aronofsky’ego oraz książką Huberta Selby’ego Jra, a także „Heroiną” Tomasza Piątka, bohaterowie poszukują nasycenia głodu w dobie szybkich i łatwych rozwiązań.

reżyseria: Michał Nowicki
scenariusz i dramaturgia: Aniela Płudowska
muzyka: Piotr Korzeniak, Paweł Stus
choreografia: Martyna Dyląg
scenografia i kostiumy: Monika Kufel 
kierownik budowy scenografii: Adam Hanuszkiewicz
video: Michał Nowicki, Michał Stawski, Aniela Płudowska
obsada: Martyna Dyląg, Michał Kościuk, Monika Kufel, Kacper Kujawa, Aniela Płudowska, Marek Puchowski, Dawid Tas

Data prapremiery: 8 czerwca 2024
Czas trwania: 125 minut 

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.


125''
sobota, 7 grudnia 2024
godz. 19:00
niedziela, 8 grudnia 2024
Requiem dla snów

Czym jest nałóg? Albo kim jest nałóg? To pytanie zadaje nam reżyser spektaklu, Michał Nowicki, odnosząc się do realiów współczesnego świata. To dobrze znany nam świat kolorowych ekranów, pełnych pięknych zdjęć znajomych, telewizyjnych specjalistów od wszystkiego, dobrych rad i łatwego dostępu do wszelkich uśmierzających ból substancji. Świat, w którym nałóg można łatwo pomylić z potrzebą, a potrzebę drugiej osoby z nałogiem. 

W sztuce „Requiem dla snów” na podstawie dramatu Anieli Płudowskiej pt. „Głodni”, inspirowanego filmem Darrena Aronofsky’ego oraz książką Huberta Selby’ego Jra, a także „Heroiną” Tomasza Piątka, bohaterowie poszukują nasycenia głodu w dobie szybkich i łatwych rozwiązań.

reżyseria: Michał Nowicki
scenariusz i dramaturgia: Aniela Płudowska
muzyka: Piotr Korzeniak, Paweł Stus
choreografia: Martyna Dyląg
scenografia i kostiumy: Monika Kufel 
kierownik budowy scenografii: Adam Hanuszkiewicz
video: Michał Nowicki, Michał Stawski, Aniela Płudowska
obsada: Martyna Dyląg, Michał Kościuk, Monika Kufel, Kacper Kujawa, Aniela Płudowska, Marek Puchowski, Dawid Tas

Data prapremiery: 8 czerwca 2024
Czas trwania: 125 minut 

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.


125''
niedziela, 8 grudnia 2024
godz. 19:00
czwartek, 12 grudnia 2024
Persona K2 – PRAPREMIERA

Według Carla Gustawa Junga „persona” to nasze drugie „ja” stworzone dla innych po to, by zaspokoić ich oczekiwania. Ukrywa się za nią „cień” – nasze mroczne pokusy i złe skłonności. Tytułowe ‘K2’ symbolizuje dwie kobiety: matkę i córkę, których relacja wykracza poza granice realizmu. W spektaklu Aktorki uosabiają – a więc PERSONIFIKUJĄ – postacie MATKI I CÓRKI, oparte na jungowskim pojęciu PERSONY i jej CIENIA.

Sztuka czerpie inspiracje z przepełnionych emocjonalnymi pejzażami filmów Ingmara Bergmana, takich jak „Persona” i „Jesienna sonata”, tworząc nowe, pełne napięcia interpretacje.

Twórczynie spektaklu próbują poczuć i zrozumieć, jak figura MATKI – królowej, matki władczej, matki dominującej i matki obojętnej może przekształcić się w figurę MATKI współ-odczuwającej, przekraczającej granice swojego egoizmu. Czy przy takiej matce można rozwinąć skrzydła? Co musi się wydarzyć, żeby córka odzyskała poczucie własnej wartości? Czy w ogóle możliwe jest przebaczenie na linii MATKA-CÓRKA? Czy po życiu w krainie lodu można zdobyć się na ciepły gest, który może przynieść uczucie katharsis, oczyszczenia i zadośćuczynienia? Jaka siła jest w stanie sprawić, by w tym skomplikowanym związku oplecionym pępowiną, w którym miłość miesza się z nienawiścią, a wzajemne odpychanie z przyciąganiem, odnaleźć prawdziwą bliskość i pojednanie? Czy to jest w ogóle możliwe – zarówno w przestrzeni teatru, jak i w życiu?

reżyseria: Magdalena Łazarkiewicz
scenariusz: Anna Burzyńska, Magdalena Łazarkiewicz
muzyka: Antoni Komasa-Łazarkiewicz, Mary Komasa
choreografia: Anna Maria Krysiak
scenografia i kostiumy: Monika Kufel
obsada: Dominika Bednarczyk-Krzyżowska, Barbara Jonak

Data prapremiery: 12 grudnia 2024
Czas trwania:

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.


0''
czwartek, 12 grudnia 2024
godz. 19:00
piątek, 13 grudnia 2024
Persona K2 – PREMIERA

Według Carla Gustawa Junga „persona” to nasze drugie „ja” stworzone dla innych po to, by zaspokoić ich oczekiwania. Ukrywa się za nią „cień” – nasze mroczne pokusy i złe skłonności. Tytułowe ‘K2’ symbolizuje dwie kobiety: matkę i córkę, których relacja wykracza poza granice realizmu. W spektaklu Aktorki uosabiają – a więc PERSONIFIKUJĄ – postacie MATKI I CÓRKI, oparte na jungowskim pojęciu PERSONY i jej CIENIA.

Sztuka czerpie inspiracje z przepełnionych emocjonalnymi pejzażami filmów Ingmara Bergmana, takich jak „Persona” i „Jesienna sonata”, tworząc nowe, pełne napięcia interpretacje.

Twórczynie spektaklu próbują poczuć i zrozumieć, jak figura MATKI – królowej, matki władczej, matki dominującej i matki obojętnej może przekształcić się w figurę MATKI współ-odczuwającej, przekraczającej granice swojego egoizmu. Czy przy takiej matce można rozwinąć skrzydła? Co musi się wydarzyć, żeby córka odzyskała poczucie własnej wartości? Czy w ogóle możliwe jest przebaczenie na linii MATKA-CÓRKA? Czy po życiu w krainie lodu można zdobyć się na ciepły gest, który może przynieść uczucie katharsis, oczyszczenia i zadośćuczynienia? Jaka siła jest w stanie sprawić, by w tym skomplikowanym związku oplecionym pępowiną, w którym miłość miesza się z nienawiścią, a wzajemne odpychanie z przyciąganiem, odnaleźć prawdziwą bliskość i pojednanie? Czy to jest w ogóle możliwe – zarówno w przestrzeni teatru, jak i w życiu?

reżyseria: Magdalena Łazarkiewicz
scenariusz: Anna Burzyńska, Magdalena Łazarkiewicz
muzyka: Antoni Komasa-Łazarkiewicz, Mary Komasa
choreografia: Anna Maria Krysiak
scenografia i kostiumy: Monika Kufel
obsada: Dominika Bednarczyk-Krzyżowska, Barbara Jonak

Data prapremiery: 12 grudnia 2024
Czas trwania:

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.


0''
piątek, 13 grudnia 2024
godz. 19:00
sobota, 14 grudnia 2024
Twin Peaks: do drzwi czerwonych zapukam


Teatr BARAKAH bierze na deski kolejne kultowe dzieło – tym razem serial Davida Lyncha „Miasteczko Twin Peaks”. 

W spokojnym miasteczku gdzieś na północy Stanów Zjednoczonych zostaje odnalezione ciało uczennicy, Laury Palmer… Nie, nie, nie. Nas nie interesuje słynne pytanie: „Kto zabił Laurę Palmer?”. Nas interesuje, co się z nią działo wcześniej. Przenosząc świat Twin Peaks do współczesności, dekonstruujemy ludzkie relacje, analizując brak miłości między córką i ojcem czy brak oparcia w matce niczym z obrazu „Złe matki” Giovanniego Segantiniego. Czerpiemy z „Blue Velvet” i innych lynchowskich obrazów, czerpiemy z codzienności i aktualnych problemów, zastanawiamy się, na czym polega dualizm w odwiecznej wędrówce dusz pomiędzy dobrem i złem.

„Twin Peaks: do drzwi czerwonych zapukam” to nie tylko teatralna inspiracja kultową serią Davida Lyncha. To coś zdecydowanie więcej – my twin peaksowych bohaterów oraz lynchowski, surrealistyczny klimat przenosimy w inny czas i inną przestrzeń.

autor: Grzegorz Like
reżyseria: Michał Nowicki
muzyka: Piotr Korzeniak
scenografia i kostiumy: Monika Kufel
dodatkowo w obsadzie filmowej / wokale: Lena Witkowska
video: Rafał Pogoda
obsada: Krzysztof Cybulski, Michał Kościuk, Monika Kufel, Filip Lipiecki, Marcin Piotrowiak, Aniela Płudowska

data premiery: 10 grudnia 2022
czas trwania: 115 minut

Nagrania video zostały zrealizowane w Parku Rozrywki RABKOLAND.
Zdjęcia i nagrania video zostały zrobione w FENIKS Dancing Club & Restaurant.

* Scenariusz został napisany w ramach „Stypendium Twórczego Miasta Krakowa”

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

115''
sobota, 14 grudnia 2024
godz. 19:00
UMMA

UMMA to dwie Poznanianki i Włoch, mieszkający i grający w Krakowie:
Karolina Ostojska – wokal, teksty;
Weronika Winter – gitara, instrumenty klawiszowe, bas;
Marco Trimboli – instrumenty perkusyjne.

Klimat twórczości zespołu jest często porównywany do atmosfery panującej w dziełach Davida Lyncha. Odbiorcy słyszą w niej podobieństwo do muzyki Portishead i Maanamu. Muzycy oscylują gdzieś pomiędzy triphopem, art popem, rockiem alternatywnym, a poezją śpiewaną.. W 2021 roku byli uczestnikami programu Tak Brzmi Miasto Inkubator. Jesienią 2022 zostali częścią line-upu na Kalisz Alternatywny Festiwal, a singiel To Nic zdobył tytuł Singla Tygodnia na liście przebojów portalu Polska Muzyka alternatywna. W roku 2023 UMMA wzięła udział w projekcie Miazga Tour 2023 i wystąpiła podczas Underground Music Festival w Krakowie. Aktualnie zespół realizuje nowe nagrania studyjne.

Facebook | Instagram | YouTube

19:00 – 19:30 – DJ set
20:30 – UMMA


150''
sobota, 14 grudnia 2024
godz. 21:30
niedziela, 15 grudnia 2024
Twin Peaks: do drzwi czerwonych zapukam


Teatr BARAKAH bierze na deski kolejne kultowe dzieło – tym razem serial Davida Lyncha „Miasteczko Twin Peaks”. 

W spokojnym miasteczku gdzieś na północy Stanów Zjednoczonych zostaje odnalezione ciało uczennicy, Laury Palmer… Nie, nie, nie. Nas nie interesuje słynne pytanie: „Kto zabił Laurę Palmer?”. Nas interesuje, co się z nią działo wcześniej. Przenosząc świat Twin Peaks do współczesności, dekonstruujemy ludzkie relacje, analizując brak miłości między córką i ojcem czy brak oparcia w matce niczym z obrazu „Złe matki” Giovanniego Segantiniego. Czerpiemy z „Blue Velvet” i innych lynchowskich obrazów, czerpiemy z codzienności i aktualnych problemów, zastanawiamy się, na czym polega dualizm w odwiecznej wędrówce dusz pomiędzy dobrem i złem.

„Twin Peaks: do drzwi czerwonych zapukam” to nie tylko teatralna inspiracja kultową serią Davida Lyncha. To coś zdecydowanie więcej – my twin peaksowych bohaterów oraz lynchowski, surrealistyczny klimat przenosimy w inny czas i inną przestrzeń.

autor: Grzegorz Like
reżyseria: Michał Nowicki
muzyka: Piotr Korzeniak
scenografia i kostiumy: Monika Kufel
dodatkowo w obsadzie filmowej / wokale: Lena Witkowska
video: Rafał Pogoda
obsada: Krzysztof Cybulski, Michał Kościuk, Monika Kufel, Filip Lipiecki, Marcin Piotrowiak, Aniela Płudowska

data premiery: 10 grudnia 2022
czas trwania: 115 minut

Nagrania video zostały zrealizowane w Parku Rozrywki RABKOLAND.
Zdjęcia i nagrania video zostały zrobione w FENIKS Dancing Club & Restaurant.

* Scenariusz został napisany w ramach „Stypendium Twórczego Miasta Krakowa”

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

115''
niedziela, 15 grudnia 2024
godz. 19:00
czwartek, 19 grudnia 2024
CroDad & 100 Years

Avant-rock paired with outlandish stage performances
With a unique blend of avant-rock combined with spontaneity of its performance, CroDad & 100 Years will take any unsuspecting audience on a whirlwind journey through time and space. Former frontman of Connecticut based IMC and IBID and, recently, Kraków based Sexy People, CroDad (notorious for his stage presence and energy) has pieced together an ensemble which is fully ready, willing and able to turn his original material into a live concert which promises to be a memorable experience. They draw inspiration from the likes of Beck, Dunaj and Kazik and their music has been compared to Primus, King Crimson, Talking Heads and Joy Divison.


90''
czwartek, 19 grudnia 2024
godz. 20:00
piątek, 20 grudnia 2024
Dzieci z dworca ZOO – godz. 19:00

„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.

Świat może być dobry, tak mówią, tak jest nauczane. Do świata trzeba się przystosować, grać według jego reguł. To też częste. Jednak nie wszyscy potrafią. Nie każdy jest w stanie się przystosować, nie każdy potrafi znaleźć jakąkolwiek nić porozumienia ze światem, z ludźmi, z samym sobą. Nie wszyscy mają wystarczająco siły, nadziei. Niektórzy wszystko widzą poprzez ciemne okulary. Takie są dzieci z dworca ZOO. Pragną uciec, pragną bliskości, światła, co często sprawia, że parzą się albo płoną. Świat może być dobry. Kiedy się dobrze przyćpa.

autor: Christiane F. / tłumaczenie: Ryszard Turczyn
reżyseria: Sebastian Oberc
dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
muzyka: Adrian Konarski
aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
choreografia: Iwona Olszowska,
kostiumy: Monika Kufel
reżyseria świateł: Michał Nowicki
obsada: Maciej Charyton / Maksymilian Piotrowski, Roman Gancarczyk / Sebastian Oberc, Monika Kufel, Paulina Michta / Matylda Sawicka, Michał Nowicki, Agata Pośnik / Alina Szczegielniak, Michał Przestrzelski / Daniel Namiotko, Dominik Stroka / Sebastian Oberc, Mikołaj Śmierzchalski / Kacper Kujawa, Ewelina Walczak, Damian Wierzbicki / Filip Lipiecki

data premiery: 11 listopada 2017
czas trwania: 200 minut (w tym jedna przerwa)

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

200''
piątek, 20 grudnia 2024
godz. 19:00
sobota, 21 grudnia 2024
Dzieci z dworca ZOO – godz. 13:00

„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.

Świat może być dobry, tak mówią, tak jest nauczane. Do świata trzeba się przystosować, grać według jego reguł. To też częste. Jednak nie wszyscy potrafią. Nie każdy jest w stanie się przystosować, nie każdy potrafi znaleźć jakąkolwiek nić porozumienia ze światem, z ludźmi, z samym sobą. Nie wszyscy mają wystarczająco siły, nadziei. Niektórzy wszystko widzą poprzez ciemne okulary. Takie są dzieci z dworca ZOO. Pragną uciec, pragną bliskości, światła, co często sprawia, że parzą się albo płoną. Świat może być dobry. Kiedy się dobrze przyćpa.

autor: Christiane F. / tłumaczenie: Ryszard Turczyn
reżyseria: Sebastian Oberc
dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
muzyka: Adrian Konarski
aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
choreografia: Iwona Olszowska,
kostiumy: Monika Kufel
reżyseria świateł: Michał Nowicki
obsada: Maciej Charyton / Maksymilian Piotrowski, Roman Gancarczyk / Sebastian Oberc, Monika Kufel, Paulina Michta / Matylda Sawicka, Michał Nowicki, Agata Pośnik / Alina Szczegielniak, Michał Przestrzelski / Daniel Namiotko, Dominik Stroka / Sebastian Oberc, Mikołaj Śmierzchalski / Kacper Kujawa, Ewelina Walczak, Damian Wierzbicki / Filip Lipiecki

data premiery: 11 listopada 2017
czas trwania: 200 minut (w tym jedna przerwa)

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

200''
sobota, 21 grudnia 2024
godz. 13:00
Dzieci z dworca ZOO – godz. 19:00

„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.

Świat może być dobry, tak mówią, tak jest nauczane. Do świata trzeba się przystosować, grać według jego reguł. To też częste. Jednak nie wszyscy potrafią. Nie każdy jest w stanie się przystosować, nie każdy potrafi znaleźć jakąkolwiek nić porozumienia ze światem, z ludźmi, z samym sobą. Nie wszyscy mają wystarczająco siły, nadziei. Niektórzy wszystko widzą poprzez ciemne okulary. Takie są dzieci z dworca ZOO. Pragną uciec, pragną bliskości, światła, co często sprawia, że parzą się albo płoną. Świat może być dobry. Kiedy się dobrze przyćpa.

autor: Christiane F. / tłumaczenie: Ryszard Turczyn
reżyseria: Sebastian Oberc
dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
muzyka: Adrian Konarski
aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
choreografia: Iwona Olszowska,
kostiumy: Monika Kufel
reżyseria świateł: Michał Nowicki
obsada: Maciej Charyton / Maksymilian Piotrowski, Roman Gancarczyk / Sebastian Oberc, Monika Kufel, Paulina Michta / Matylda Sawicka, Michał Nowicki, Agata Pośnik / Alina Szczegielniak, Michał Przestrzelski / Daniel Namiotko, Dominik Stroka / Sebastian Oberc, Mikołaj Śmierzchalski / Kacper Kujawa, Ewelina Walczak, Damian Wierzbicki / Filip Lipiecki

data premiery: 11 listopada 2017
czas trwania: 200 minut (w tym jedna przerwa)

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

200''
sobota, 21 grudnia 2024
godz. 19:00
niedziela, 22 grudnia 2024
Dzieci z dworca ZOO – godz. 17:00

„Czułam się jak we wspaniałej, nowej rodzinie. Nie mówiłam dużo, ale miałam, wiedziałam, że mogłabym z nimi rozmawiać o wszystkim. Heroina zrobiła z nas rodzeństwo. Wszyscy byliśmy równi. Potrafiłabym zdradzić im najskrytsze myśli. Czułam się szczęśliwa jak nigdy dotąd. Spaliśmy w jednym łóżku. Nikt mnie nawet nie dotknął. Byliśmy przecież rodzeństwem, heroinowym rodzeństwem”.

Świat może być dobry, tak mówią, tak jest nauczane. Do świata trzeba się przystosować, grać według jego reguł. To też częste. Jednak nie wszyscy potrafią. Nie każdy jest w stanie się przystosować, nie każdy potrafi znaleźć jakąkolwiek nić porozumienia ze światem, z ludźmi, z samym sobą. Nie wszyscy mają wystarczająco siły, nadziei. Niektórzy wszystko widzą poprzez ciemne okulary. Takie są dzieci z dworca ZOO. Pragną uciec, pragną bliskości, światła, co często sprawia, że parzą się albo płoną. Świat może być dobry. Kiedy się dobrze przyćpa.

autor: Christiane F. / tłumaczenie: Ryszard Turczyn
reżyseria: Sebastian Oberc
dramaturgia: Bartek Harat, Sebastian Oberc
muzyka: Adrian Konarski
aranżacja przestrzeni: Sebastian Oberc
choreografia: Iwona Olszowska,
kostiumy: Monika Kufel
reżyseria świateł: Michał Nowicki
obsada: Maciej Charyton / Maksymilian Piotrowski, Roman Gancarczyk / Sebastian Oberc, Monika Kufel, Paulina Michta / Matylda Sawicka, Michał Nowicki, Agata Pośnik / Alina Szczegielniak, Michał Przestrzelski / Daniel Namiotko, Dominik Stroka / Sebastian Oberc, Mikołaj Śmierzchalski / Kacper Kujawa, Ewelina Walczak, Damian Wierzbicki / Filip Lipiecki

data premiery: 11 listopada 2017
czas trwania: 200 minut (w tym jedna przerwa)

Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
W spektaklu użyte jest światło stroboskopowe.

200''
niedziela, 22 grudnia 2024
godz. 17:00